پر از تنهای ام ای کاش بودی که داره زندگیم از دست میره

یه اهنگی گذاشتم که میدونم اگه گوشش کنی گریت میگیره

صدام از گریه دیشب گرفته چه بارونی چه احساسی

با اشکام باز مهمونی گرفتم همه چیز هست فقط جای تو خالی

دارم دنبال عکسامون میگردم همونا که لب دریا گرفتیم

اگه ما مال هم نبودیم چرا توی دل هم جا گرفتیم

چه معصومانه افتادی توی این عکس چه لبخندی نجیبی رو لبات

تو میخندی و من گریم گرفته چقد این خونه تشنه نگات...

تو یادت رفته وقتی گریه دارم برای اشکای من شونه باشی

تو یادت رفته باید خونه باشی باید پیش من دیونه باشی

نگو خونه بگو دیوار بی در که سرتا پاشو خاموشی گرفته

مگه من توی تقدیرت نبودم شاید دنیا فرموشی گرفته...